DWADZIEŚCIA

CENNE INFORMACJE

* LOUIS *

Nie lubię fizyki. Jestem w niej dobry, bo była mi potrzebna do wyścigów, ale proszę was takie bzdety. Jeżeli chodzi o Annabel no to jest sztuka godna uwagi. Zostawiam ją Harryemu. Od razu ja sobie zaklepał, a teraz jak jej braciszek wstąpił do Gangu ona musi przyjeżdżać razem z nim, bo ona też musi do niego należeć. Tak jak Julie i Camille. Nie miały wyjścia. Zapragnąłem mieć Julie dla siebie więc wstąpiła do Gangu, a co za tym idzie i Camille. Siostra błagała ją, aby zrezygnowały, ale ja mam swoje uroki i nie pozwoliłem na to mojej dziewczynie. Tak jak Liam nie pozwolił na to Camille…

- … Panie Tomilson. – Ktoś coś mówił? – Może mi pan odpowiedzieć nie obrażę się.

- A jakie było pytanie? – Zobaczymy czy się nauczycielka dzisiaj wyspała.

- Już je powiedziałam… - Oznajmiała.

- No to chyba nie usłyszałem… - Rozsiadłem się wygodnie, a ręce założyłem za głowę.

- No to trzeba uważać… - Słodko się uśmiechnęła, po czym wróciła do lekcji.

Łatwo wyjść z opresji w tej szkole…

* ANNABEL *

Byle do dzwonka, do dzwonka, dzw… Dzwonek!!!

Poderwałam się z miejsca i szybko ruszyłam przez korytarz. Gdzie to ja mam następna lekcję? Wf? No nie. Dobra to się trzeba wrócić. Odwróciłam się i zderzyłam z czyimś torsem. No na serio? Znowu? Spojrzałam w górę i zobaczyłam wysokiego bruneta o brązowych oczach. Jego nie znam…

- Jezu, strasznie Cię przepraszam. Ja nie chciałam… - Przerwał mi uśmiechając się i machnął ręką, abym się przymknęła.

- Po pierwsze to nie Jezu bo jeszcze na niego nie awansowałem, a po drugie to nie twoja wina mogłem bardziej uważać… To ja Cię przepraszam. – Aaa dobra.

- Jestem Annabel. – Zaczęłam się drapać po szyi… trochę niezręcznie…

- No skoro tak mówisz to tak musi być. Nazywam się Robert. Gdzie się tak śpieszyłaś?

- Yyy, na wf.

- To w ogóle inną stronę. Jesteś tu nowa prawda?

- Tak chodzę do 2b.

- Tak samo jak ja… - Że jak?

- Ale nie było Cię na wychowawczej i fizyce…

- Tak nie było mnie. Nie wpisał mi nieobecności? To dobrze. – Nie czekał na moją odpowiedz. – Byłem u lekarza, a teraz chodź na wf, bo się spóźnimy. – Wskazał mi ręka kierunek. Jako jedyny mnie nie dotykał. I dzięki mu za to.

Szliśmy przez korytarz, a z naprzeciwka biegł mój brat.

- Christopher… - Wyszeptałam.

- Kto? – Zapytał Robert.

- Annabel… - Jeszcze chwila, a mój brat wyhamowałby na mnie. – Tu jesteś…

- Jestem… Christopher poznaj Roberta chodzi z nami do klasy. Robert to Christopher mój bliźniaczy brat. – Podali sobie ręce.

- Serio jesteście bliźniakami? – Chyba nie mógł uwierzyć.

- Tak… - Odpowiedzieliśmy równo. Po czym Christopher porwał mnie w ramiona. Tu się czuje najbezpieczniej.

- Dobra chodzicie się przeprać… - Ruszył w kierunku, z którego przybiegł mój brat.

- Co mówimy jak zauważą tatuaże. – Zapytałam.

- No raczej, że zauważą. Mówmy, że to na szesnaste urodziny od Daniela. Okay?

- Okay… - Nie, nie zgodzę się z tym.

- Chodźmy… - Powiedział. – Annabel… - Urwał.

- Tak…? - Zachęciłam go.

- Ja przepraszam… - Po co?

- Za co? – Nie wiedziałam o co mu chodzi.

- Musimy porozmawiać w domu razem z Danielem, ale to Ci się nie spodoba. – Powiedział cicho.

- No dobra. Yyy wiesz gdzie są może dziewczyny muszę się ich o coś zapytać… - I to szybko.

- O co? – Wydawał się zdziwiony.

- No pomyśl, gdzie ja się mogłabym przebrać. – Ale se brata dobrałam.

- Jak dla mnie mogłabyś przede mną, ale jesteśmy w miejscu publicznym więc stwierdzam, że musisz znaleźć szatnię.

- Brawo, jestem z Ciebie dumna. – Tylko mu jeszcze zaklaskać.

- Wiesz nie musisz, ale jak chcesz. A jeżeli chodzi o szatnię to mamy koło siebie. O tam.

- Dzięki braciszku. – Pobiegłam tam nie zatrzymując się. Byle mnie Styles nie zauważył, proszę!

Wpadłam do pomieszczenia gdzie były tylko dziewczyny, które już znam.

- Gdzie reszta? – Zapytałam cicho.

- Jaka reszta? – Odpowiedziały pytaniem wszystkie na raz.

- No dziewczyny z klasy, nie?

- Nie ma nas więcej. – Powiedziała Julia.

- Aaa, no to jestem ostatnia. – Ale dałam ciała.

- Będziesz dzisiaj na zebraniu Gangu, nie? – Zapytała Eve.

- Zebraniu Gangu? O co wam chodzi? – Czy ja o czymś nie wiem?

- Christopher wstąpił do Gangu by cię ratować, ale nie wiedział o przepisie jaki u nas panuje.

- Przepisie? – Chciałam, żeby Aileen kontynuowała.

- Gdy wstępujesz do naszego stowarzyszenia, a masz rodzeństwo ono też automatyczne w nim jest …

Nie, błagam nie!

- Ana, dobrze się czujesz? Strasznie jakoś zbladłaś… - Camille chyba nie nadążała, albo dla nich to normalna kolej rzeczy.

- Nie jest ok. Co się ta robi? Na tym zebraniu? – Muszę wiedzieć na co mam się przygotować.

- Harry jest jego przywódca jak już pewnie zauważyłaś… - Powiedziała Aileen. – Zazwyczaj mówi nam o kolejnych akcjach i wyścigach. – Jak ona może to mówić tak swobodnie?! – Ale dzisiaj to chyba szykuje się imprezka… - Imprezka?!

- No będzie bal, że łał…- Eve już chyba nie mogła się doczekać…

- A Kochana uważaj na Harryego… - Ostrzegła mnie Julia. – Myślę, że ma Cię na oku… a raczej tak jest… - Dodała ciszej.

- No co ty nie powiesz? – Zapytała jeszcze ciszej.

- To przyjdziesz nie? - Upewniła się Aileen.

- Mam wyjście?

- Tak… ale gorzko tego pożałujesz. Harry nie lubi gdy ktoś się nie słucha. – Ostrzegła Camille.

- Jak znalazłyście się w Gangu? – Próbowałam się czegoś dowiedzieć jednoczesne przebierając się na wf.

- Zakochałam się w Louisie, a żeby z nim być musiałam do niego wstąpić, co jednocześnie skutkuje pojawieniem się w nim Camille.. – Zaczęła Julie.

- Byłam przeciwna tej całej akcji tak jak Ty, i pożałowałam tego. – Camille zdjęła bluzkę pokazując mi bliznę na całej długości pleców. – Po tym co zrobił mi Styles już się nie sprzeciwiałam, nie miałam odwagi. Raz spróbowałam, pobił mnie… Bardzo. – Zobaczyłam w jej oczach ten strach, a co najważniejsze ból. – Gdyby nie Liam, nie wiem co by się stało. Uratował mnie, ochronił, a ja się w nim zakochałam. Tak jak on we mnie…

- Mnie znaleźli na ulicy. Tydzień przez szesnastymi urodzinami uciekłam z domu. Przyjęli mnie do siebie. Była im za to wdzięczna. Najbardziej Zaynowi. – Zaczęła Eve. – Resztę historii możesz się już domyślić… - Lekko się uśmiechnęła. – …Zaczęli mieć nade mną władzę. Kazali kraść i zabijać. Nie podobało mi się to… Próbowałam uciec. Napisałam list do Zayna, że postanowiłam znów uciec, tym razem od nich. Wyznałam w nim, że się zakochałam. Poszedł za mną. Znalazł mnie i powiedział mi, że tez mnie kocha. Jednak znalazł nas Harry. Odmówiliśmy posłuszeństwa i tez skończyłam tak jak dziewczyny. Zostałam brutalnie pobita. Zayn też… Już nigdy się mu nie postawiłam. – Eve spojrzała na mnie oczami tamtej dziewczyny. Nie wiedziałam co powiedzieć, więc tylko otworzyłam usta i z powrotem je zamknęłam. – W Gangu byłam pierwsza. – Zakończyła z szerokim uśmiechem.

- Aileen powiesz Annabel swoja historię czy nie chcesz? – Spytała Julie.

- Wy jej powiedzcie… - Poleciła drżącym głosem.

- Aileen miała brata. Zaciągnął długi u Harryego… - Zaczęła niepewnie Camille.

- Miał wyjście… - Dziewczyna chyba zdecydowała się mówić sama. – Wstąpić do Gangu spłacając dług lub… oddać mnie, bo tego chciał Harry. Bruno wybrał Gang. Chciał mnie chronić… - Dokończyła sama.

- Gdzie on jest? Jeżeli mogę wiedzieć nie mu… - Przerwałam mi machnięciem ręki.

- Masz prawo to wiedzieć… - Uśmiechnęła się krzywo. – Zginał podczas akcji tego lata… - Urwała i pociągnęła nosem.

- Nie musisz mówić… - Zapewniałam.

- Ale chcę… czas najwyższy abyście wszystkie poznały prawdę… - Spojrzała przepraszająco na pozostałe dziewczyny. – Bruno zmarł na rekach Stylesa. Przed śmiercią kazał przyrzec Harryemu, że się mną zaopiekuje. Obiecał mu. Przyrzekł. Miałam wybór zgodnie z regulaminem. Mogłam odejść. Być wolną. Nie pozwolił i na to. Powiedział, ze obietnic nie łamie i zajmie się mną jak powiedział Brunowi. – Oznajmiła Aileen a po jej policzku popłynęła łza.

- Ja przepraszam… nie wiedz… - Nie miała pojęcia.

- Nie wiedziałaś, bo skąd mogłaś. – Uśmiechnęła się promiennie. – Dopóki nie znajdę chłopaka będę żerować na Stylesie więc jak coś to przychodzicie do mnie. Mam praktycznie wszystko… oprócz brata… - Zakończyła i wszystkie wyszłyśmy na lekcję, gdy zadzwonił dzwonek…

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

WAŻNE

Przepraszam, że tak długo nie pojawiał się rozdział, ale mam usprawiedliwienie. Wybaczcie mi proszę, mnie i mojemu drugiemu ja, za złe samopoczucie przez większy czas w roku. Z przykrością informuję, że nie będę w stanie dodawać rozdziałów regularnie, co można zauważyć przez ostatni czas. Nie zawieszam bloga, po prostu będę dodawać rzadziej. Przepraszam i dziękuję za dalsze czytanie tego... opowiadania?
Do następnego!